Ciąża i Ciało - Szczęście i Strach - II TRYMESTR (3)

Pamiętasz, jak opisując I trymestr, wspomniałam o schodach? Będąc w II trymestrze, mogę Ci szczerze powiedzieć, że to były zaledwie małe stopnie, które swobodnie mogłaś przeskoczyć. Prawdziwe szczeble zaczęły się właśnie teraz. Drabina prowadząca do celu wydaje się nie mieć końca, a odstępy między jej szczeblami - w Twoich oczach - są nie do pokonania.

Czym są utrudnienia, które właśnie zapukały do drzwi ciężarnej? Chętnie zaprosiłaś je do swojego życia
i poczęstowałaś herbatą. To pierwsze dodatkowe KILOGRAMY. Rozgościły się w Twoim domu dość szybko
i raczej nie planują wychodzić. Bynajmniej nie dzisiaj (ani nie jutro, ani nie przez najbliższych kilka miesięcy). Co więcej, okazuje się, że one najlepiej czują się w parach, ponieważ od dzisiaj aż do porodu, co miesiąc tyjesz regularnie 2 kg. Mocno trzymają się za ręce i ani na miesiąc nie zamierzają się rozstawać.

2 kilogramy. Czy to dużo? Nie dla kobiety w ciąży. Ale TAK dla kobiety w ciąży, która od lat walczy o to, aby zaakceptować swoje ciało, która przez ostatnia lata uczyła się jak jeść i co jeść, aby wyjść z problemów żywieniowych, i której przez ostatni rok wreszcie udawało się utrzymywać stałą wagę. A teraz wraca do punktu wyjścia. Cień właśnie szturcha Cię w ramię.

Płaczesz. Choć przechodziłaś przez to tysiące razy, wciąż nie umiesz się oswoić, nie potrafisz zaakceptować. Swojego czasu Twoja waga wahała się między 50 a 80 kilogramami, więc jesteś mocno zahartowana w tym temacie. Mimo to - jest ciężko. Nawet fakt, że tym razem te dodatkowe kilogramy to nie kolejna porcja deseru po obiedzie czy ulubione czekoladowe lody zjedzone po 22.00 - nie pomaga Ci wziąć się w garść. Próbujesz zrozumieć, że to Twój Cud, że to On rośnie w siłę. Nie cieszysz się? Jesteś złą matką. Myślisz tylko o sobie. Jesteś słaba. I płaczesz.

Ogromną ulgą II trymestru jest to, że możesz wrócić do treningów. Lekkie ćwiczenia dla kobiet w ciąży są dodatkową porcją oddechu w stanie totalnego rozbicia. Uwalniasz endorfiny tak często, jak pozwala Ci
na to samopoczucie i Twój lekarz. Wraz z nimi spływają z Ciebie czarne myśli, chęć przeglądania się
w lustrze i doszukiwania się rozstępów oraz dodatkowych centymetrów w biodrach.

Chciałabyś napisać, że czujesz się świetnie, że czujesz się „normalnie”, bo Twoje samopoczucie, dzięki ćwiczeniom, znacznie się poprawiło. Jednak nie możesz, bo nie zdawałaś sobie sprawy, że każda aktywność niesie za sobą wyrzuty sumienia. Wyrzuty, które są gorsze od tych kilogramów. Myśl o tym, że mogłabyś zrobić krzywdę swojemu Dziecku jest paraliżująca. Dlatego podczas każdej wizyty u lekarza upewniasz się dwukrotnie, czy aby na pewno wszystko jest w porządku. JEST i za każdym razem będzie. Masz szczęście. Masz szczęście nosić w sobie silny i zdrowy Cud, który przetrwa każdą chandrę i przegoni każdy Cień.  Pozwoli Ci na bycie aktywną mamą, czyli taką, jaką zawsze chciałaś być. Nie ograniczy Cię w żaden sposób. Może odrobinę spowolni, ale najważniejsze, że udźwignie każdy Twój krok.

To Twój Cud podtrzymuje Cię na duchu. Świadomość Jego siły i prawidłowego rozwoju uskrzydla Cię. Udziela Ci się jego dzielność. Pierwsze ruchy, które poczułaś, uczucie towarzyszące pierwszym kopnięciom - zapamiętasz na długo. Bicie Jego serduszka, które słyszysz na USG, ciągle rozbrzmiewa w Twojej głowie. Mąż, który ciągle przytula i masuje Twój zaokrąglony brzuch, który rozumie każdą Twoją łzę i ZAWSZE mocno trzyma Cię za rękę. To wszystko sprawia, że końcówka II trymestru staje się łaskawsza. Zaczynasz rozumieć o co chodzi w byciu w ciąży, dlaczego ten stan nazywany jest błogosławionym i dlaczego wszyscy mówią, że promieniejesz. W końcu rzadziej myślisz o wadze, a częściej masujesz brzuch, próbując wyczuć  choćby najmniejszy ruch. Dorosłaś, dojrzałaś, zrozumiałaś. Wszystko dzięki Cudowi.

Drugi trymestrze, nie należałeś do najłatwiejszych, ale pokazałeś mi, że mój Cud jest silniejszy ode mnie.
I jeszcze nie raz będzie… .